ეს არის ფილმი იტალიური კინემატოგრაფიის “ბედნიერ დღეებზე”. თითქოსდა სამ ნაწილად გაყოფილი ფილმის ცენტრში სიცილიელი ბიჭი - სალვატორეა. 10 წლის ასაკში ის მალულად შედის კინოთეატრში და ხედავს, თუ როგორ ჭრის მღვდელი ფილმიდან კოცნის სცენებს. პატარა ბიჭუნა თბილ ადგილს იკავებს სოფლის კინომექანიკოსი ალფრედოს გულში, რომელიც თავად ახმოვანებს მსახიობების დიალოგებს. ალფრედოსთვის კინო - ჯადოქრობაა. ფილმის მეორე ნაწილში მოზარდი სალვატორე ბანკირის ქალიშვილზეა შეყვარებული. ბოლო ნაწილში კი ის უკვე ცნობილ კინორეჟისორად წარმოგვიდგება. ის ალფრედოს დაკრძალვაზე სიცილიაში ბრუნდება და თავის დაკარგულ სიყვარულს პოულობს.
↧
